O tym, że w S.P.P.A.M.ie także, a może właśnie z szczególną przyjemnością odkrywamy i proponujemy nowe nurty muzyczne, nieznane obszary, czy mało popularne nie musimy nikogo przekonywać. Że z szczególną przyjemnością prezentujemy Artystów młodych i mało jeszcze znanych lub z „egzotycznych rejonów”, również nie musimy dodawać. Dziś posłuchajcie utworów z serii „B2Beats” Karen Nyame KG (Boiler Room Festival, „BBM remix” i „Sensei” z EP o tej mazwie– świetne!) i Hagana („Detect” z płyty „Roots” – kapitalne!). Szczególnie świetnie brzmią afrykańskie rytmy nadane przez Hagana. Połączeni afrykańskich rytmów, z typowym niemal dla Nas brzmieniem bass bitów daje efekt electro funky. Niesamowite wrażenie, zwłaszcza gdy dodamy do tego odgłosy przypominające przyrodę Czarnego Lądu. Gorąco polecamy.

Noir Désir i słynne “Le Vent Nous Portera” S.P.P.A.M. wraca, co jakiś czas, do tego utworu. Utworu, który nieustannie kojarzyć się będzie z tragedią, dramatem ludzkim. W czasie, kiedy utwór dominował na listach całego świata, a Zespól wspiął się na szczyty popularności nieostrożny ruch jednego z członków Zespołu zabrał jedno życie, a zrujnował Inne... Sam utwór swoim nastrojem zmusza do pogodzenia się z nieuniknionym. A jeśli Nas wiatr poniesie, pośród miliona drobin, nie będziemy sami, choćby nieznani, nie zrozumiani. A gdy wiatr poniesie, z całą swą potężną siłą, może i nic nie zostanie, może po nas nic nie pozostanie. Lecz dla chwil, i dla tych kilku spośród miliona warto było być, nim Wiatr poniesie... Wyjątkowy utwór. Wyjątkowy klimat i wyjątkowe myśli w trakcie jego brzmienia. Miłego

W S.P.P.A.M.ie nieustający zachwyt nad: Paul Butterfield Blues Band i "Double Trouble", korego autorem był gitarzysta bluesowy Otis Rush w 1958 roku. Tytuł utworu stał się także nazwą zespołu założonego przez legendarnego gitarzystę Stevie Ray Vaughan`a. Utwór był wykonywany przez wielu Artystów i zespołów, jak chociażby Erica Claptona, czy John Mayall and the Bluesbreakers z Peterem Greenem. Co ciekawe istnieje wersja "Double Trouble" wykonana przez John Mayall and the Bluesbreakers z późniejszym trzonem zespołu Fleetwood Mac założonego przez Petera Greena, czyli Jophnem MacVie i Mickiem Fleetwoodem. Utwór "Double Trouble" w oryginalnym wykonaniu Otisa Rusha został wprowadzony do Blues Foundation Hall of Fame. Tyle ciekawostek i posłuchajcie wersji Paul Butterfield Blues Band, która z genialną gitarą Mike`a Bloomfielda i całą warstwą muzyczną jest wersją najpełniejszą i najbogatszą muzycznie, a harmonijka ustana Paula Butterfielda unosi umysł poza niebiosa i rozsadza na strzępy. Genialny blues w chicagowskim klimacie – Wielcy Muzycy.

Po ostatnim acid life QLHEAD`a (o czym było wcześniej) zaprezentowanym w sieci i dostępnym na You Tube wspomnieliśmy o pewnym nadchodzącym cyklu, miniaturach publikacji – maximum muzyki. W zapowiedzi kwestią niedopowiedzianą było, iż dotyczyć to będzie zarówno wydarzeń minionych (koncertów, festiwali oraz płyt), jak i najnowszych wydawnictw.
Zatem dzisiaj Boris Brejcha, Paul Kalkbrenner, Tel of Us i kilkoro innych wykonawców muzyki elektronicznej w materiale zgromadzonym na „#09”(dziewięcioro Artystów) przez wytwórnię Incredible M™ , a dostępnym w sieci w drugiej połowie stycznia 2020 roku. To wydawnictwo zawiera kompozycje BB i PK, ale także innych muzyków. Do najciekawszych należy Space Motion i „Freak”, Tale Of Us “Symphony Of The Night”, czy proponowany „Lyra” autorstwa Cowlam (https://www.youtube.com/watch?v=BOKgSYxRbeA), a wydanym przez label MIR MUSIC.
W tym mało przyjemnym czasie królowania wira, zajmijmy czymś Nasze umysły, dajmy upust emocjom poprzez słuchanie muzyki i dzielenia się nią. Miłego

Elderbrook – Numb dzisiaj w S.P.P.A.M.ie, to oczywistość, za którą i tak powinniśmy przekazać krótkie wyjaśnienie: Dlaczego tak późno?
No cóż... Net label`i i rozgłośni radiowych na świecie nadających i przekazujących wiadomości li tylko muzyczne w sieci jest cała masa. W tej „całej masie” natrafiliśmy jednak na Elderbrooka i jego nowy kawałek. Utwór utrzymany trochę w duchu „I Promise” REDIOHEAD, czy innego utworu tej samej grupy "Street Spirit", „Athmosphere” Joy Devision, czy nawiązuje klimatem muzycznym choćby do Alt-j. Trudno opisać utwór w kilku słowach, bowiem zarówno od strony muzycznej, jak i tekstu, należałoby poświęci każdemu z elementów wiele uwagi. W skrócie można natomiast napisać: utwór mocno elektroniczny, o nowoczesnym brzmieniu, z intrygującym klimatem opowiadający o życiu jednostki, osamotnieniu, które przecież może wszędzie znaleźć ... kogoś podobnego, bliskiego... Mocno polecam.

Dzisiaj QLHEAD postanowił rozwalić S.P.P.A.M i chyba system. W każdym bądź razie w tej, środkowo - wschodniej, części Europy.
Mamy w pigułce festiwal z Madery, Lollapaloos`a czy inny mniej lub bardziej znamy: na żywo, dynamicznie, bogate dźwiękowo, wielowarstwowe... Zaserwowano Nam materiał do imprezowanie w każdej chwili i wszędzie, materiał wysokich lotów, muzykę, która jest graniem wewnętrznym, poruszającym każdą komórkę, dającej spina wszystkim zwojom. Świetny materiał, który rozpocznie cykl postów na 3Loop.org o muzyce nowoczesnej, w tym także, a może przede wszystkim, elektronicznej... Materiał jest dostępny także na stronie fb QLHEAD. Tupanie gwarantowane.

3 Your Mind ma to do siebie, że prezentujemu w tym miejscu muzykę najprzeóżneijszą, także z różnych rejonów świata i powstała do... różnych celów, iktore nie kłócą się z Naszymi zasadami.
„HEREAFTER (END CREDITS)”, to muzyczny motyw filmu pod tym samym tytułem - Medium, wyreżyserowany przez genialnego Clinta Eastwooda. Sama kompozycja, jeśli wierzyć doniesieniom, jest autorstwa Reżysera. Kompozycja melancholijna, niebywale prosta – fortepianowa, z wszelkimi odcieniami nostalgii, wewnętrznego spokoju, czy pogodzenia się z losem... Piękna melodia kojarzy się z bulwarami Paryża, Lizbony i z ciszą, która, wierzę w to niezachwianie, może zagościć u każdego z Nas...

Często bywa tak, że pierwotny zamysł MUSI ustąpić nowemu wydarzeniu, nowemu urokowi – nowej Fascynacji.
S.P.P.A.,M. jest, i pewnie trwać będzie jeszcze jakiś czas, w niesłychanym zachwycie nad utworem – coverem "Street Spirit" Radiohead w wykonaniu These Grey Men.Odpowiedzi na pytanie skąd tak duża różnica wobec oryginału pojawia się od chwili gdy dowiadujemy się, że członkami tego projektu są Tom Morello z Rage Against the Machine i Audioslave, czy John Dolmayan z SOTD (rzecz jasna chodzi o System).I tym, zdecydowanie wpływa na różnicę w odbiorze wykonania przez Radiohead i These Grey Men jest narracja. W przypadku Radiohead mamy wrażenie, że utwór jest czymś wewnętrznym, rozdwojeniem z stanami nierzeczywistymi. These Grey Men opowiada, czy to przez osobę z zewnątrz, czy drugie „ja”. Pozwala zabieg ten na ogromną ekspresję wyrazu, na niemal eksplozję uczuć, których apogeum osiągamy podczas solo Morello: pięknego, tnącego jaźń, dobywającego się jakby spoza możliwości gryfu. Do tej eksplozji dołącza i Dolmayan, M. Shadows, który odnosi się wrażenie wykrzykuje całe swoje wnętrze. I świetne tło gitarowe Hazley`a. Wow... Fantastyczne! Genialne!

S.P.P.A.M. dzisiaj sythopowo/ kołysankowo. Pisząc „kołysankowo” mieliśmy na myśli kołysanie się rytmiczne, raz w tę stronę, raz w drugą stronę, trochę jakby we śnie. Ot, swoiście, bo muzycznie, ujęta dementia praecox: pozorna monotonia, wycofanie z większych emocji, skupienie a jednocześnie „odjechanie”. I takie właśnie nastroje muzyczne proponuje nam LIZZY YOUNG w utworze „God is pink” (choć w tekście jest „krew jest różowa) z planowanej płyty Coocoo Banana, której ostateczny termin wydania nie jest jeszcze sprecyzowany.

Po ostatnich muzycznych ostrych jazdach za sprawą dziewczyn z LOVEBITES i mocnej społecznej depie, dzisiaj coś bardzo spokojnego, wręcz hipnotyzującego. I dzisiaj za sprawą Hanging Valleys i akcji Muzyków australijskich będzie nam towarzyszyć muzyka inspirowana przyrodą.
Hanging Valleys wracają z singlem “Behind The Backs Of Houses”, który jest zapowiedzią nowej płyty Duetu. Poza muzyką warto także zwrócić uwagę na video: barwę, postać, ogromne drzewo, aurę, jaka wokół panuje. Udział przy dźwięku miał producent kojarzony m.in. z Alt-J, zdobywców Grammy za utwory utrzymane w podobnym klimacie. A słuchając “Behind The Backs Of Houses” odpływamy w sobie tylko znane rejony emocji, wyobraźni, światów, po których prowadzi Nas fantastyczny vocal i niemal transowe brzmienie gitary. Bo muzyka powinna także odprężać, przygarniać i otulać rytmem, klimatem wyciszając wszelki codzienny zgryz...