S.P.P.A.M. S.P.P.A.M.em lecz w kategorii - 1. Record Of The Year - 62nd GRAMMY Awards widzenie zdecydowanego Pretendenta do otrzymania Nagrody jest mocno zamazane. Mocno, co nie znaczy, że nie ma faworyta. Ale po kolei.
Pośród Nominacji widzimy: „HEY MA” Bon Iver, „BAD GUY” Billie Eilish, „7 RINGS” Ariana Grande, „HARD PLACE” H.E.R., „TALK” Khalid, “OLD TOWN ROAD” Lil Nas X Featuring Billy Ray Cyrus, “TRUTH HURTS” Lizzo, “SUNFLOWER”
Post Malone & Swae Lee.
W naszym rozumieniu tej kategorii Nominacji do Nagrody 62 Grammy najważniejszymi utworami są: „BAD GUY” Billie Eilish, „7 RINGS” Ariana Grande i “OLD TOWN ROAD” Lil Nas X Featuring Billy Ray Cyrus.
By przejść do wskazania i uzasadnienia Naszego wyboru należy poczynić pewną uwagę, mianowicie odrzucamy oficjalne video.
Wówczas pozostaje prosty wybór: Statuetkę 62 GRAMMY należy wręczyć... Billie Eilish za wykonanie „BAD GUY”. Utwór kapitalny mający wszystko to, co najistotniejsze w tzw, nowym nurcie: rytmikę, elektronikę, sample, specyficzny klimat. Zawarta jest w utworze „BAD GUY” I współczesność i nowoczesność, pokazujące się nam niemal, jako synonimy.
Oczywiście ciekawym utworem jest także „7 RINGS”, tyle, że to utwór, który nic szczególnego nie wnosi, jest swego rodzaju współczesny standardem. Dużo ciekawszym i zarazem dużym konkurentem może okazać się “OLD TOWN ROAD”.

The Cranberries i "Dreams" wykonany podczas koncertu w Paryżu w 1999 roku, to wydarzenie zjawiskowe, rzadko spotykane, pełne magnetyzmu i tak niewyobrażalnej dynamiki i witalności... Kiedy kolejny raz oglądam ten fragment koncertu szczególnie, kiedy Dolores wiruje wokół sceny okrążając Muzyków, zamykam wówczas oczy i widzę wirujący, dziwnie i zaskakująco uporządkowany Wszechświat, którego jestem częścią; widziałem struktury wszelkiej komunikacji i między przestrzennych transferów potencjału; widziałem siebie, jako cząstkę, lecz dla Wszechświata ważną. Wszystko jest przecież możliwe... Wielkie niepowtarzalne The Cranberries i niezapomniana Dolores.

S.P.P.A.M. w kategorii - 2. Album Of The Year- 62nd GRAMMY Awards widzi tylko jednego Artystę godnego otrzymać Statuetkę.
Od kiery po raz pierwszy usłyszałem całą płytę nie mogę dojść do siebie, nie tyle powodowany zachwytem, bo to niewątpliwe, ale wobec Artysty, a właściwie Artystki, która zachwyt wywołała. Nie sądziłem, że doczekam tego dziwnego czasu, kiedy muzyk do tej pory dosyć nisko przeze mnie oceniany, o niekiedy ironizowanym potencjale muzycznym będzie sprawcą mojego... oświecenia?
Wszystkie powyższe słowa odnoszą się do Lany del Rey i wydanej przez Artystkę, tak - ARTYSTKĘ, płytę „Norman Fucking Rockwell!”. Ukułem sobie na tę niecodzienną dla mnie chwilę: zaskoczenia dojrzałością, wyrafinowaniem, pięknem, stylistycznym wysublimowaniem, powiedzenie, że „Głos i potencjał LdR jest Diabłem utrzymywanym w ryzach wielką siłą woli i charyzmą.”
Utwór „Norman Fucking Rockwell”, „Bartender”, “Happiness Is A Butterfly”, czy przepiękny “The Next Best American Record “, to z konieczności wybrane przykłady nieustającej przyjemności słuchania płyty. I xo mnie ogromnie cieszy, nie można żaden sposób pomylić utworów z płyty „Norman Fucking Rockwell!” z poprzednimi wydawnictwami Artystki – zupełnie inna jakość, wtedy jeszcze nie poziomu GRAMMY.
Pozostałe nominacje, to, z całym szacunkiem, chyba nie do końca ten poziom artystyczny, choć nie wszystkim należy odmówić wykonania czegoś wielkiego, jak choćby Lizzo i „CUZ I LOVE YOU (DELUXE)”, czy Vampire Weekend „FATHER OF THE BRIDE”. Jednakże, to nie ten sam równy poziom, nie tak spójny klimat wszystkich utworów, kiedy wręcz wyczekujemy nadejścia kolejnego, a jednocześnie wypieramy z naszych umysłów myśl, że przecież kiedyś musi nastąpić koniec płyty...

W S.P.P.A.M.ie c.d rozważań nad faworytami do stautetki 62 GRAMMY 2020
Spośród wielu grup kategorii, kategoria 12. Best Rock Performance wydaje się być jedną z najbardziej odjechanych. Połączenie rocka z różnymi nurtami muzycznymi i vocalem czyni utwory muzyczne ... zjawiskowymi, zupełnie nieoczekiwanymi wariacjami dźwiękowymi. Kategoria ta również wydaje się być jedną z najbardziej równych poziomem pomiędzy Nominowanymi.
Wszelako jednak mamy swój typ, którym jest ... Karen O & Danger Mouse za wykonanie “Woman”. Za cały komentarz może wystarczy, jeśli powiemy, iż Kare O wykonuje utwór w sposób nawet doskonalszy niż w czasach Yeah Yeah Yeahs, co wydawało się niemożliwe.
Przyznajemy jednak, konsekwentnie do uznania Kategorii za wewnętrznie na zbliżonym, wysokim poziomie, iż wielkie szanse na Statuetkę ma również BONES UK za wykonanie kapitalną muzykę i vocal w „Pretty Waste”, czy Gary Clark Jr za wykonanie „This Land”: za niesamowitą, piękną gitarę (genialna), tło tworzące jakiś magiczny, wciągający, niepokojący klimat, niesamowity klimat i „kolaborację nurtów”.
Nasz faworyt jest jeden, ale ogromnie doceniamy konkurencję...

Dzisiaj, to nie S.P.P.A.M prezentuje utwór muzyczny lecz sam utwór muzyczny pozwala mi poznać piękny fragment pięknej utworu w historii muzyki współczesnej.
Teraz, po raz kolejny, kompozycja muzyczna łagodnie obchodząc się z moją nieświadomością, poszerza moją wiedzę o Sobie.
Właśnie doznaję oczarowania, pogłębiam zachwyt i poddaję się nieoczekiwanemu urokowi „Little Man” oraz parze Artystów wykonujących utwór- Sony`ego Bono i Cher.
I tkwię w tym zauroczeniu i zachwycie kolejny dzień odtwarzając nieomal nieustanie, non stop, raz za razem „Little Man” z 1966 roku i płyty „In Case You're In Love.”.
Prostota kompozycji, dźwięki zbierane z najprzeróżniejszych instrumentów, które w utworach z pogranicza pop – rocka niewiele mają wspólnego. Rocka... Może burleska, wodewil...? Czy to ważne, kiedy każdy prosty rytm, każda sekcja rytmiczna wciągają z każdym taktem i taktownie wtłaczają kontrabas, jakieś drumle i.... gitarę rzecz jasna. Nieskomplikowane słowa, z których „(..)You and me is what I see And that's the way its gonna stay and it will always be So little man, please understand In this world with all its land You're all I see (…)” pozostaną na długo w mojej pamięci. Bo w każdym z Nas jest jakaś cząstka “malego czlowieka”..., która niekiedy nadaje barwy, niekiedy przeraża. Piękny, łagodnie brzmiący głos Cher, pewnie niewiele wcześniej wyrosłej z wieku dziewczęcego..
I tak brakująca niekiedy “surówka” w zachowaniu muzyków w kręconych clipach, tak wielka naturalność i niemalże skrępowanie... Cher: Artystki, która śmiało jest stawiana obok największych Legend muzyki.

Dla zachowania równowagi, także w muzyce oraz by zachować ciągłość z Naszą zabawą w typy muzyczne do otrzymania Nagrody Grammy 2020 i wpisem, który pojawi się niebawem: Karen O z "Indian Summer". Właściwsie nic nie powinienem pisać, nic sugerować- ten utwór to prawdziwe Babie Lato dla uszu, dla duszy, dla Świata wokół Nas...

S.P.P.A.M. podaje swoje typy muzyczne Nominacji w kolejnej kategorii - 13. Best Metal Performance- 62nd GRAMMY Awards.
Z dumą i wielkim zadowoleniem spostrzegamy, nie po raz pierwszy, że wśród nominacji do tegorocznej Nagrody znalazł się utwór CANDLEMASS - "ASTOROLUS - THE GREAT OCTOPUS" wykonany przy udziale Tony`ego Iommi z Black Sabbath, który przed wieloma miesiącami zaprezentowaliśmy na Portalu. A działo się to z przyczyn oczywistych, nie tylko sentymentalnych. Solo, jakie Tony Iommi skomponował i wykonał w tym bardzo mrocznym utworze jest niesamowite: ostre, wyraziste, z charakterystyczną nutą. Do tego należy dodać fantastyczny vocal i mamy całość nieomal wybitną. To Nasz Faworyt do Nagrody w tej kategorii.
Ale, by rzecz skomplikować musimy przyznać, iż w tej kategorii mocnym konkurentem do Nagrody jest TOOL z „7empest”: rozbudowane i różnorodne solo gitarowe, które wyklucza znużenie, rozdrażnienie rozwlekłością (kompozycja ponad 15 minutowa!), nieprzesadzony vocal, oszczędnie wkomponowany w całość kompozycji, świetnie zachowane tempo i klimat w całym utworze... Zarówno nad utworem jak i cała płytą “Fear Inoculum”, fan muzyki metalowej z pewnością zatrzymać się musi.

Ponieważ w FRESH-u jest sporo tekstu, więc w tym miejscu krótko i na temat: nadszedł czas Karnawału. A My - 3Loop - lubimy Johna Talabota (bombowy np."Sunshine") zatem polecamy ... Jamie xx - Loud Places feat Romy (John Talabot's Higher Dub). Przekornie? nie przesadzajmy - megamuzycznie i tanecznie. Czy nie kapitalne wejście w Nowy Rok 2020?

W S.P.P.A.M.ie to wstęp zatem kilka zdań ponad
Stary Rok 2019 minął, ale ażeby nie było Jemu tak łatwo odejść i by wiedział, czego na ten przykład dokonał w muzyce w minionym Roku, trzeba urządzić Jemu Jego własne podsumowanie. Coś jakby zamaślenie czegoś, kręcenie młynka, jakby bujanie w te i wewte i by każdy: wykonawca, słuchacz, Wytwórnia (a jakże) i Miniony Rok mieli ostatnią okazję do Wielkiego Zbiorowego Przeżycia. Trochę odgrzewania w tym wszystkim, często przejaskrawienia…
Tak to już jest, że kiedy kogoś żegnamy, to by nie wydało Nam się owo pożegnanie nazbyt błahe, nieistotne, musimy pochylić się nad tym w sposób szczególny, co pozwoli Nam w przyszłości dostrzegać go, choćby przez pryzmat chwil, dokonań wyjątkowych…
A jeśli po kilku następnych latach uznamy, że właściwie, to co uznaliśmy subiektywnie za rzecz godną zapamiętanie, okaże się niczym wielkim, żadnym nadzwyczajnym dokonaniem? Zupełnie nic nie szkodzi, bo ważne jest wrażenie odczuwane na gorąco, a po latach, to choćby i za miasto wywieźli…
W tym miejscu zajmiemy się tegoroczną 64 Edycją gali wręczania nagrody Grammy przyznawaną przez Amerykańską Narodową Akademię Sztuki i Techniki Rejestracji, honorującą wyróżniające się osiągnięcia w muzyce. Ceremonie rozdania nagród uświetniają występy cenionych artystów, zaś sama Grammy uważana jest poniekąd za muzycznego Oscara.
W tym roku odbędzie się w 27 stycznia Nowego, 2020 Roku w Staples Center w Los Angeles, California. Całe to bogate show pokazywać będzie na żywo stacja CBS. Nominacji jest do 84 nagród Grammy Awards za dokonania muzyczne w okresie od 01 października 2018r do 30 września 2019r.
Co można jeszcze dodać?
Kategorii jest wiele, bo 84, co pokazuje bogactwo samej branży muzycznej i ogrom ludzi działających w jej obszarze. Zresztą, kilka miliardów ludzi na świecie ktoś bawić musi.
Przechodzimy zatem do sedna, czyli kto i czym nadzwyczajnym bawił Lud Ziemski w ubiegłym roku 2019 (za: https://www.grammy.com/grammys/news/2020-grammy-awards-complete-nominees-list ).
Przegląd Kategorii i Nominacji rozpoczniemy nie od początku, ale też nie z samego końca kategorii, bowiem od kategorii „POP w podkategorii 7. Best Traditional Pop Vocal Album. Jakoś takwyszło, że cześć należy oddać temu co klasyczne, tradycyjne, co stanowi jedną z podstaw muzyki współczesnej.
W tej kategorii jest kilka naprawdę mocnych pozycji, jak Andrea Bocelli z płytą „Si”, Michael Bublé i „LOVE” (DELUXE EDITION); „LOOK NOW” Elvisa Costello & The Imposters, „A LEGENDARY CHRISTMAS” Johna Legend, czy moja faforyta do Nagrody - Barbra Streisand za płytę „WALLS”.
Właściwie, to mógłbym rozpocząć i zakończyć mój wywód nad płytą utworem „Don't Lie to Me”, który zawiera wszystko, co najistotniejsze w tym gatunku muzycznym: klimat, dramaturgię, piękny, wyraźny vocal, ekspresję, ale też lirykę i oczywiście tekst. Ale nie można przejść obojętnie nad przepięknie wykonanym „Imagine” Johna Lennona – to jakby przeniesienie do krainy baśni, innego muzycznego wymiaru... A jeśli dosłyszycie w tej kompozycji także genialny kawałek niezapomnianego Luisa Armstronga, to pozostanie jeszcze pytanie, jak możliwe było połączenie dwóch utworów w jednym... Jest możliwe i to w pięknym stylu. Innym utworem z niesamowitym klimatem, i rzecz jasna – vocalem, jest „Better Angels”, czy z operetkowym, wodewilowym klimatem „Take Care of This House” i najczęściej odsłuchiwany, niemal dynamiczny „The Rain Will Fall”. Całość jest bardzo nastrojowa, poezyjna, z piękną wirtuozerią vocalną. I w tym miejscu uczciwie musimy wskazać na wielkiego i, tak tak, zasłużonego konkurenta – Andrea Bocelli z płytą „Si” za choćby „If Only” (wersja solo), przepiękny „Un'anima”, czy z raczej niebiańskich okolic „Dormi dormi”, a mimo to bardzo spokojny, nieomal – tchniony. „Ali di libertà”, ale ten utwór znają wszyscy…

W muzyce regionalnej, czy lepiej- muzyce regionów często wiele jest inspiracji współczesnych muzyków popularnych. W muzyce regionów jest wiedza i umiejętność układania dźwięków w harmoniczną całość.
W muzyce regionów – ludowej, lokalnej jest piękno prostoty…
 https://www.youtube.com/watch?v=-bDntRWfL70
Dzisiaj zaproponujemy jeden z najbardziej znanych zespołów Azji grającego muzykę tradycyjną, ludową. Muzycy nie tylko wykorzystują tradycyjne instrumentarium, jak tuwińską lutnię, czy jakucką drumlę, bizanczi ale i bardzo charakterystyczny gardłowy śpiew – choomej. Utwór bodaj najbardziej znany, a w każdym bądź razie należący do moich ulubionych to „Chhiraa – Khoor”. Piękny, rytmiczny, niesłychanie bogaty w różnorodność dźwięków tworzonych zarówno przez instrumenty, jak i różnorodność form vocalnych. Całość maluje nieprzebyty step z jego symbolami: stadami koni, owiec, trawą, wiatrem. Wystarczy wsłuchać się w muzykę i zamknąć oczy, by przenieść się w inny, nieznany nam świat…